لغت نامه دهخدا
کنجی که برف پیش همی داشت گل گرفت
هر جویکی که خشک همی بود شد رطیب.رودکی.|| خرمای رسیده. ج، رِطاب. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ).
رطیب
کنجی که برف پیش همی داشت گل گرفت
هر جویکی که خشک همی بود شد رطیب.رودکی.|| خرمای رسیده. ج، رِطاب. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
جمله سازی با رطیب
مرغزارانش رطیب
گردد ز باد کینه بنای رجا خراب گردد ز ابر فتنه درخت بلا رطیب