درختی دید عالی شاخ در شاخ هزارش بند چون طوبی به هر شاخ
صفت باغ می کند بلبل شاخ در شاخ می رود سخنش
نو درختان شاخ در شاخ اندر او در نوا مرغان گستاخ اندر او
درختانش کشیده شاخ در شاخ به تنگ آغوشی هم نیک گستاخ
بدین امّیدهای شاخ در شاخ کرمهای تو ما را کرد گستاخ
دانهای را که به آغوش زمین است هنوز شاخ در شاخ و برومند و جوان میبینم