بر اساس منابع کهن و لغت‌نامه‌های فارسی همچون جهانگیری، برهان قاطع، و آنندراج، به جانوری موذی و کوچک اطلاق میشود که عموماً به عنوان کنه شناخته می‌گردد. این موجود از دسته انگل‌های خارجی است که بر روی بدن حیوانات اهلی نظیر گاو، شتر، و گوسفند می‌چسبد و با مکیدن خون آنها تغذیه می‌کند. در فرهنگها، معادل عربی این جانور قراد ذکر شده است. افزون بر این، برخی منابع از وجود گونه‌های به‌شدت خطرناک این انگل در مناطقی خاص گزارش داده‌اند؛ از جمله در مسیر آذربایجان، به خصوص در منزل میانه، که سم آن مهلک و کشنده توصیف شده است. در آن منطقه، نام محلی این جانور مله است. گفتنی است که در خصوص اصالت املایی این واژه اختلاف نظر وجود دارد؛ در فرهنگ رشیدی و برخی منابع دیگر، نارو اصح دانسته شده و محمد معین نیز در حاشیه برهان قاطع، آن را تصحیفی از نارد می‌داند.
در مقابل معنی جانورشناختی، تارو به یک نام جغرافیایی اشاره دارد. این واژه، نام رودی در کشور ایتالیا است که طول تقریبی آن ۱۳۰ هزار گز برآورد شده است. بر اساس اطلاعات مندرج در قاموس الاعلام ترکی، این نهر در بخش شمالی ایتالیا واقع شده و سرچشمه آن کوه پنا، در ایالت جنوا، است. رود تارو ابتدا در جهت جنوب شرقی و سپس به سمت شمال شرقی جریان می‌یابد. پس از طی مسافتی حدود ۱۲۵ هزار گز، از کرانه راست به یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های ایتالیا، یعنی پو، می‌پیوندد و در نهایت جریان خود را به آن منتقل می‌کند.
