درنا

دُرْنا (crane)
پرنده ای بزرگ، درازپا و گروه زی، از تیرۀ درناها، راستۀ درناسانان. پاها و گردنی بلند، بال هایی کوتاه و قوی، سری بدون پر یا با پرهای آویخته، و پاهایی بدون پردۀ بین انگشتان دارد. انگشت عقبی اش خیلی بالا آمده، و دارای ناخن تیزی است. درناها ساکن تالاب ها و دشت هایند و از گیاهان، و نیز حشرات و جانوران کوچک تغذیه می کنند. این پرندگان به خوبی پرواز می کنند و معمولاً مهاجرند. مراسم جفت گیری آن ها شامل رقص های پرهیجانی همراه با جهش است. درناها در همۀ نواحی دنیا، جز امریکای جنوبی، یافت می شوند. درنای معمولی، Grusgrus، هنوز به تعداد زیاد در بسیاری از نقاط اروپا، و زمستان ها در افریقا و هندوستان یافت می شود. قد این پرنده بیش از یک متر است. پر و بال پرندۀ بالغ به رنگ خاکستری است و به تنوع سیاه و سفید، و دارای لکه هایی قرمز روی پوست بدون پوشش سر و گردن اش است. درناها بر اثر شکار و کاهش زمین های باتلاقی آسیب دیده اند. در ۱۹۴۴، جمعیت درنای جیغ کش امریکای شمالی Grus americana در طبیعت به ۲۱ قطعه کاهش یافت. با حفاظت دقیق و حساب شده، اکنون تعداد آن ها به حدود ۲۰۰ قطعه افزایش یافته است. قد درنای تپه شنی (درنای شنی) امریکای شمالی، Grus canadensis، به یک متر می رسد و دارای پر و بال خاکستری فام، با لکه هایی قرمز روی سرش است. این درنا زمستان ها را در مکزیک سپری می کند و تولید مثل آن در منتهی الیه شمال امریکای شمالی صورت می گیرد. درنای افریقایی Anthropoides virgo در اروپای شرقی و شمال آسیا تولید مثل، و زمستان ها را در افریقا و جنوب آسیا سپری می کند. درنای سیبریایی یا درنای سفید، Grus leucogeranus، که درکل فقط دو جمعیت وحشی متشکل از حدود ۳هزار پرنده است، از پرندگان مهاجری است که به شدت در معرض انقراض اند. از جنس Grus در ایران سه گونه شناسایی شده است که عبارت اند از درنای سفید Grus Leucogeranus، درنای کوچک Grus virgo، و درنای معمولی Grus grus.
درنا (اخترشناسی). دُرنا (اخترشناسی)(Grus)
(یا: کرکی) صورت فلکی چشم گیر نیمکرۀ جنوبی آسمان، به صورت دُرنا.