کلمه بی معرفت در زبان فارسی به معنای فاقد معرفت یا ناآگاه است و به شخصی اطلاق می‌شود که از نظر اخلاقی، اجتماعی یا انسانی، شناخت و آگاهی کافی ندارد یا نسبت به دیگران بی‌توجه و بی‌احساس است. این واژه بار معنایی منفی دارد و به رفتارهایی اشاره می‌کند که نشان‌دهنده عدم احترام یا بی‌توجهی به دیگران است.
معانی و مفاهیم:
فاقد معرفت: بی معرفت به معنای نداشتن آگاهی یا شناخت کافی درباره امور انسانی، اجتماعی یا اخلاقی است.
بی‌احساس: این واژه همچنین به معنای عدم توجه یا بی‌احساسی نسبت به احساسات و نیازهای دیگران است.
کاربردها:
اجتماعی: در تعاملات اجتماعی، بی معرفت به شخصی اطلاق می‌شود که به دیگران بی‌توجه است و نسبت به رفتارهای خود و تأثیر آن بر دیگران آگاه نیست.
ادبیات: در ادبیات و شعر، این واژه می‌تواند به عنوان ابزاری برای انتقاد از رفتارهای ناپسند و بی‌احساس به کار رود.
معادلات و مترادف‌ها:
مترادف‌ها: بی‌احساس، ناآگاه، بی‌توجه.
معادل‌ها در زبان‌های دیگر: در انگلیسی: ungrateful یا ignorant (بسته به زمینه).
متضادها: بامعرفت و بااحساس.
