خرامان

خرامان. [ خ ِ ] ( نف، ق ) خرامنده. ( یادداشت بخط مؤلف ). رونده با ناز وتکبر و تبختر. ( ناظم الاطباء ) ( شرفنامه منیری ). خوش رفتار. ( غیاث اللغات ). مختال. ( زمخشری )

(خُ ) (ص فا. ) رونده با ناز و تکبر و تبختر.

۱. خرامنده.
۲. (قید ) در حال خرامیدن.

خرامیدن
۱ - ( صفت ) رونده با ناز و تکبر و تبختر. ۲ - در حال خرامیدن.

اسم: خرامان (دختر) (فارسی) (تلفظ: xa (o) rāmān) (فارسی: خرامان) (انگلیسی: kharaman)
معنی: آن که با ناز و تکبر راه می رود، عشوه کنان، دارای حالت خرامیدن، در حال خرامیدن، به آهستگی و با ناز

قله خرامان با ارتفاع ۳۱۷۵ متر، سرسخت ترین و صعب العبورترین قلهٔ کوهستان پراو بشمار می رود که در سمت شمال قلهٔ قته چرمی قرار گرفته است، صعود به این قله فنی بوده و نیازمند به ابزار می باشد. دور نمای این قله از فراز قلهٔ پراو به شکل قندیل است.

دارای حالت خرامیدن،، در حال خرامیدن، رونده با ناز و تکبر و تبخ. خرامان در زبان‌معیار باستان، ممکن است به دو صورت تجزیه گردد، نخست خرا - مان و تعبیر دوم خر - آمان؛ هر دو حالت خَر یا خُر باید خِر تلقی گردد و با این پیشوند ممکن است به معنی حضور گله‌ای تفسیر گردد مانند هجوم کلاغ‌ها یا آهوان‌.
خرامنده. (يادداشت بخط مرحوم دهخدا)
رونده با ناز و تکبر و تبختر. (ناظم الاطباء)، (شرفنامه منيری)
خوش رفتار. (غياث اللغات)
مختال. (زمخشری).

💡 فشاند از نرگس آن سرو خرامان چو خون خلق، خون دل به دامان

💡 بیامد خرامان ز جای نشست کمر بر میان بست و نیزه بدست

💡 زودتر خاکم کن، ای گردون، مگر بختم بود کان خرامان سرو خوش رفتار بر من بگذرد

💡 خرامان شد چو گل بر تخت آتش به دستی جان به دستی لخت آتش