جهود

واژه جُهود در زبان فارسی ریشه‌ای آرامی دارد و به یهود اشاره می‌کند. به عقیده بسیاری از یهودیان امروزی، این واژه به طور تحقیرآمیز استفاده می‌شود. کلمه جهود به معنای فردی است که دینش یهودی است. واژه یهودی از نام یهودا، یکی از دوازده پسر حضرت یعقوب، گرفته شده است. در زبان لاتین، یهودا به صورت Judah تلفظ می‌شود و به همین دلیل یهودیان را Jew می‌نامند. واژه جهود در زبان فارسی نیز از همین ریشه نشأت گرفته است. قوم یهود همچنین به عنوان عبرانیان شناخته می‌شوند که این واژه از عابر به معنای گذرنده مشتق شده است. به روایت‌ها، جد ابراهیم خلیل، عابر نامیده می‌شود و به دلیل عبور حضرت ابراهیم از گذرگاه فرات و ورود به سرزمین فلسطین، کنعانیان او را عبرانی لقب دادند. این قوم همچنین به نسبت به حضرت یعقوب، بنی اسرائیل نامیده می‌شوند، زیرا اسرائیل لقب حضرت یعقوب است و در زبان عبری به معنای برگزیده است.