تصمیم

تصمیم. [ ت َ ] ( ع مص ) کر گردانیدن کسی را. ( از اقرب الموارد ). || گزیدن کسی را و دندان فروبردن در آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بگذشتن شمشیر و تیر از آن چیز که بر آن آید. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). درگذشتن شمشیر از استخوان و آهن و جز آن از آنچه بر وی آید یا رسیدن پیوندها را و بریدن. || قادر کردن مرد اسپ را برگیاه، پس فربه و کلان شکم گردیدن. || بیاد کسی دادن سخن را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خالص کردن و استوار کردن.( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || بگذشتن در رفتن و جز آن. ( تاج المصادر بیهقی ). بگذشتن در کاری. ( زوزنی ). گذشتن در کار و در عزیمت. ( از منتهی الارب ).برای خود در کاری رفتن و عزم بر آن کردن. ( از قطر المحیط ). || ( اِمص ) مأخوذ از تازی در فارسی امروز بمعنی اراده، عزم، قصد و بیشتر با داشتن و گرفتن استعمال شود. || ( اصطلاح نجوم ) در اصطلاح احکامیان دوری کوکب از آفتاب بمقدار شانزده درجه و نیم. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). تصمیم آن است که ستاره با آفتاب باشد و یا بمقارنه او کمتر از شانزده دقیقه مانده بود و یا بمقارنه بر او گذشته بود به کمتراز شانزده دقیقه. ( التفهیم بیرونی چ همایی ص 461 ).