واژه بی‌اندام به معنای نامتناسب، ناموزون و زشتی در قد و قامت است. این اصطلاح به طور خاص برای توصیف افرادی یا چیزهایی به کار می‌رود که از نظر ظاهری یا ساختاری تناسب و هارمونی ندارند.
در این زمینه، بی‌اندام می‌تواند به ویژگی‌های ظاهری اشاره کند که باعث می‌شود فرد یا شیء از نظر زیبایی‌شناختی جذاب نباشد یا تناسب لازم را نداشته باشد. این واژه می‌تواند در توصیف اشخاص با ویژگی‌های فیزیکی خاص، یا در اشاره به اشیاء و ساختارهایی که از استانداردهای زیبایی یا تناسب خارج هستند، مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از این واژه ممکن است در برخی از متون ادبی یا اجتماعی به معنای انتقادی به کار رود، زیرا به نقص‌های ظاهری اشاره دارد و می‌تواند بار معنایی منفی داشته باشد.
