بلندپایه به معنای مقام یا مرتبهای است که به نوعی نشاندهنده برتری و ارج و قرب یک فرد یا یک موضوع خاص میباشد. این واژه معمولاً به افرادی اطلاق میشود که در عرصههای مختلف اجتماعی، علمی، یا معنوی دارای موقعیتی ویژه و برجسته هستند. در واقع، بلندپایه نه تنها به اعتبار و مقام یک شخص اشاره دارد، بلکه به نوعی نشاندهنده تأثیرگذاری و نقش او در جامعه نیز میباشد. افرادی که در این دسته قرار میگیرند، معمولاً به دلیل دستاوردها و تلاشهای بیوقفه خود در حوزههای مختلف، مورد احترام و تقدیر قرار میگیرند. از این رو، واژه بلندپایه میتواند در توصیف شخصیتهای تاریخی، فرهنگی و علمی به کار رود که تأثیر عمیقی بر نسلهای آینده گذاشتهاند. به عنوان مثال، دانشمندان و متفکرانی که با اکتشافات و نظریات خود دنیای جدیدی را برای بشر گشودهاند، یا رهبران و شخصیتهای اجتماعی که با اقداماتشان تغییرات مثبتی در جامعه ایجاد کردهاند، به عنوان نمونههایی از افراد بلندپایه شناخته میشوند. در نهایت، این واژه به نوعی نشاندهنده ارزش و اهمیت افراد در جامعه است و بر نقش کلیدی آنها در ارتقاء سطح آگاهی و فرهنگ جوامع تأکید میورزد.
بلندپایه
فرهنگ معین
( ~. ی ِ ) (ص مر. ) ۱ - مرتفع، عالی. ۲ - صاحب شأن.
فرهنگ عمید
۱. بلندمرتبه، دارای مقام و مرتبۀ عالی.
۲. دارای فر و شکوه.
۳. برتر از دیگران.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - مرتفع عالی. ۲ - صاحب شان و شوکت. ۳ - برتر از مردم دیگر.
ویکی واژه
مرتفع، عالی.
صاحب شأن.
جمله سازی با بلندپایه
💡 دید چو جامی بلندپایه خسرو بیهده در معرض جواب درآمد
💡 مناز اگر دو سه روزی بلندپایه شدی که پایهٔ تو بود مایهٔ نگونساری
💡 کوه بلندپایه نگهبان فرش تست در دامن سکونش از آن پای نارواست