این کلمه در زبان فارسی دارای معانی متعددی است که هم به صورت علمی و هم به صورت مجازی و استعاری کاربرد دارد:
معانی کلمه
قلب: در علم زیستشناسی، دل به معنای قلب است، یعنی عضوی از بدن که خون را در سراسر بدن به گردش درمیآورد. این معنی بنیادی و فیزیولوژیکی کلمه است.
خاطر و ضمیر: در مفهوم مجازی و ادبی، این واژه به خاطر، ضمیر، احساسات درونی و مرکز عواطف و افکار اشاره دارد. مثلاً وقتی میگوییم «دل شکستن» یعنی آزردن خاطر و احساسات کسی.
شکم: در برخی کاربردها، به ویژه در زبان محاورهای، دل به معنای شکم به کار میرود.
درون و میان چیزی: این کلمه همچنین میتواند به معنای درون، وسط یا میان چیزی باشد. مثلاً در عبارت دل کوه به معنای درون کوه یا مرکز آن است.