سنجاب

سنجاب. [ س ِ / س َ ] ( اِ ) جانوری است معروف از موش بزرگتر و از پوست آن جانور پوستین سازند و آنرا از ترکستان آورند. ( برهان ). نام جانوری است که از پوست آن پوستین سازند. جانوری است در ترکستان که از پوست وی پوستین کنند. ( بحر الجواهر ). جانوری است بزرگتر از موش و کوچکتر از گربه، مویش در نهایت نرمی و نزاکت و از پوست آنها پوستین گرانبها سازند و این بیشتر در بلاد صقالبه و ترک باشد. ( آنندراج ). حیوانی است چون سمور و موی آن از سمور نرم تر است، برنگ خاکستر و از آن بطانه جامه زمستانی کنند. این کلمه به گفته ثعالبی فارسی معرب است. جانورکی که پشم آن رنگ خاکستری دارد و از پوست آن جامه های موئین کنند. و رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 50 شود: 
و از او ( از ولایت تبت ) مشک بسیار خیزد و روباه سیاه و سنجاب. ( حدود العالم ). و از این ناحیت ( تغزغز ) مشک بسیار خیزد روباه سیاه و سرخ و ملمع، موی سنجاب، سمور، قاقم، فنک، سبیجه، ختو و غژغاو. ( از حدود العالم چ دانشگاه تهران ص 276 ).

(سَ ) (اِ. ) پستانداری است از راستة جوندگان کمی کوچک تر از گربه با دُمی دراز و پر مو.

۱. جانور پستاندار و کوچک از راسته جوندگان با پوست نرم و پرمو به رنگ کبود یا خاکستری، و دُم دراز و پرمو که بیشتر در جنگل ها و روی درختان به سر می برد و خوراکش دانه ها و میوه های سخت از قبیل فندق، بلوط و گردو است.
۲. پوست این حیوان.
* سنجاب پرنده: (زیست شناسی ) نوعی سنجاب که از فراز درختان و جا های بلند مانند چتربازان به زمین فرود می آید.

( اسم ) پستانداریست از راسته جوندگان که دارای دمی نسبتا طویل و پر پشم میباشد سنجاب همیشه دمش را به شکل زیبا روی پشتش برمیگرداند. قد حیوان به اندازه گربه ای کوچک است. این جانور بیشتر در جنگلهای مناطق معتدل و گاهی سرد سیر میزید و غالبا زندگیش بروی درختان میگذرد. از میوه های سخت از قبیل فندق و گردو یا دانه میوه های دیگر تغذیه میکند و اکثر اوقات میوه ها را در تنه های درختان برای خود ذخیره مینماید روی هم رفته پستانداری است چالاک و زیبا ولی مضر است چون جوانه های نورسته گیاهان و همچنین بذر نباتات مختلف را از زیر خاک خارج میکند و میخورد و نیز تخم پرندگان را در موقعی که دسترسی بلانه آنها پیدا کند میخورد و به این وسیله نسل آنها را به انقراض تهدید می نماید. سنجاب را برای استفاده از پوستش شکار میکنند قرقذان قرقذون. ۲ - شب. ۳ - سبزه.

💡 زسنجاب هم هست آبی بپیش که از آب ایشان فزونست و بیش

💡 در بر و فرق علی جائی هم آغوش نثار دلفگار خفته بر سنجاب خوار