راگبی

راگبی به طور کلی به تمامی ورزش‌هایی اطلاق می‌شود که از نوعی فوتبال که در مدرسه در انگلستان بازی می‌شد، نشأت گرفته‌اند. این شامل ۱۵ نفره، ۱۳ نفره، فوتبال آمریکایی، فوتبال استرالیایی و فوتبال کانادایی می‌شود. در داستان‌های مربوط به پیدایش ورزش راگبی آمده است که در سال ۱۸۲۳، ویلیام وب الیس، دانش‌آموز مدرسه در انگلستان، در حین یک مسابقه فوتبال، توپ را با دست برداشت و شروع به دویدن کرد. این اقدام منجر به تغییر قوانین فوتبال و ایجاد ورزشی جدید در مدرسه راگبی شد. قدیمی‌ترین منبعی که این واقعه را ذکر کرده، گزارشی از جامعه راگبی در سال ۱۸۹۷ است که به توضیح نام این ورزش می‌پردازد. مدارک موجود در این مدرسه نشان می‌دهد که ویلیام وب الیس واقعاً دانش‌آموز این مدرسه بوده و مدال افتخاری به نام او در این آکادمی وجود دارد. با این حال، مدرکی که صحت این داستان را تأیید کند، در دسترس نیست. با این وجود، نقش کلیدی مدرسه در شکل‌گیری و توسعه آن غیرقابل انکار است. اولین تیم در سال ۱۸۴۳ با حضور کارکنان بیمارستان لندن تشکیل شد و نخستین قوانین این ورزش نیز در سال ۱۸۴۵ در این مدرسه تدوین گردید. یکی دیگر از ورزش‌هایی که بر شکل‌گیری آن تأثیرگذار بوده، ورزش هارلینگ است که در ولز و ناحیه کورن وال انجام می‌شد. در این بازی، بازیکنان تلاش می‌کردند تا توپ را به دروازه حریف برسانند. دروازه‌ها معمولاً فاصله‌ای چند کیلومتری از یکدیگر داشتند و این موضوع زمینه‌ساز برگزاری مسابقات بزرگ و هیجان‌انگیز بین روستاهای همجوار بود. این ورزش در ولز به نام‌های کاناپان یا کاریاپان شناخته می‌شد.