کون گشاد. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه، کسی که سوراخ دبرش فراخ باشد. || کنایه است از تنبل. کاهل. ( فرهنگ فارسی معین ). سخت کاهل در کارها. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). آدم تنبل و سست و پی کار نرو. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
فرهنگ فارسی
۱ - کسی که سوراخ دبرش فراخ باشد فراخ کون. ۲ - تنبلی کاهل.
