واژه کاهل در زبان فارسی به معنای فردی است که تنبل، بی‌میل یا بی‌انگیزه به کار و فعالیت است. این واژه به طور کلی به افرادی اطلاق می‌شود که از انجام کارها یا تلاش برای رسیدن به اهداف خود خودداری می‌کنند و به نوعی در کارها و فعالیت‌های روزمره سستی و تنبلی نشان می‌دهند.
معانی و کاربردها:
تنبل: کاهل به معنای فردی است که به دلیل تنبلی یا بی‌میلی، از انجام کارها و مسئولیت‌های خود اجتناب می‌کند.
بی‌انگیزه: این واژه می‌تواند به کسانی اشاره کند که به دلیل فقدان انگیزه یا علاقه، از انجام فعالیت‌های مختلف خودداری می‌کنند.
در متون ادبی و عرفانی: در ادبیات فارسی، کاهل ممکن است به عنوان صفتی برای توصیف افرادی به کار رود که در زندگی خود به سستی و تنبلی دچار شده‌اند و از تلاش برای بهبود وضعیت خود غافل هستند.
