سیارات (Planets) به اجرام آسمانی بزرگ و کروی شکل گفته می‌شود که به دور یک ستاره در مدارهای بیضوی در حال گردش هستند. در منظومه شمسی، آنها به دور خورشید می‌چرخند. سیارات خود نور تولید نمی‌کنند و نور آنها از ستاره‌ای که به دور آن می‌چرخند، منعکس می‌شود. به عبارت دیگر، آنها به عنوان اجسام غیرتابش‌دار شناخته می‌شوند.
این اجرام آسمانی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
سیارات داخلی: مانند عطارد، زهره، زمین و مریخ که نزدیک‌تر به خورشید قرار دارند و معمولاً سنگی هستند.
سیارات خارجی: مانند مشتری، زحل، اورانوس و نپتون که دورتر از خورشید قرار دارند و بیشتر از گاز و یخ تشکیل شده‌اند.
علاوه بر انواع اصلی، دسته‌ای از اجرام آسمانی به نام سیارات کوتوله وجود دارند که به اندازه کافی بزرگ نیستند تا به عنوان سیاره کامل شناخته شوند، مانند پلوتون.
