زفاف

بردن عروس به خانه داماد

زفاف به معنای بردن عروس به خانه داماد است. این مرحله از مراسم عروسی پس از انجام مراسم عقد و جشن عروسی انجام می‌شود و به نوعی نماد آغاز زندگی مشترک زوجین است. در بسیاری از فرهنگ‌ها، این مرحله به عنوان یک آیین خاص در نظر گرفته می‌شود و شامل مراسم و آداب خاصی است که به شادی و خوشبختی عروس و داماد اشاره دارد. این مراسم می‌تواند شامل تشریفات خاصی باشد، مانند استقبال خانواده داماد و برگزاری یک جشن کوچک.

هم بستر شدن عروس و داماد برای بار اول

زفاف همچنین به معنای هم بستر شدن عروس و داماد برای نخستین بار پس از مراسم عروسی است. این مرحله به نوعی نماد آغاز رابطه زناشویی و زندگی مشترک آنهاست. این تجربه بار عاطفی و معنوی زیادی دارد و به عنوان یک نقطه عطف در زندگی مشترک زوجین محسوب می‌شود. هم بستر شدن در این شب، اغلب با احساسات و انتظارات خاصی همراه است که برای هر دو طرف مهم و خاطره‌انگیز است.

شب زفاف یعنی شب عروسی

زمانی است که مراسم رسمی ازدواج برگزار می‌شود و عروس و داماد به یکدیگر متعهد می‌شوند. این شب شامل جشن، مهمانی و گردهمایی خانواده‌ها و دوستان است. شب زفاف در فرهنگ‌های مختلف ممکن است شامل آداب خاصی باشد، مانند رقص، خواندن دعاها، و برگزاری مراسم خاص. این شب به عنوان یکی از مهم‌ترین و به یادماندنی‌ترین شب‌ها در زندگی هر فرد شناخته می‌شود و تا مدت‌ها در یاد و خاطره‌ها باقی می‌ماند.

لغت نامه دهخدا

زفاف. [ زِ ] ( ع مص ) عروس به خانه شوهر فرستادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). فرستادن عروس به خانه شوهر و عروس و داماد را همبستر کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). زف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). عروس را بخانه شوهر فرستادن. ( فرهنگ فارسی معین ):
زآن بیش کاین عروس برهنه شود علم
کوس از پی زفاف شد آنک نوا گرش.خاقانی.دو شه را در زفاف خسروانه
فراوان شرطها شد در میانه.نظامی.به اوزکند مقیم شد از مهم زفاف بپرداخت و مقصود بحصول پیوست. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 277 ). زفاف آن کریمه تمام شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 295 ). || ( اِ ) شب عروسی و بیوکانی. ( ناظم الاطباء ). || ( مص ) درخشیدن برق. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زف شود.

فرهنگ معین

(زِ ) [ ع. ] (مص م. ) عروس را به خانة شوهر فرستادن.، شب ~ شب عروسی.

فرهنگ عمید

هم بستر شدن عروس و داماد برای بار اول.

فرهنگ فارسی

عروس رابخانه شوهرفرستادن، شب زفاف:شب عروسی
۱ - ( مصدر ) عروس را به خانه شوهر فرستادن. یا شب زفاف شب عروسی. ۲ - ( مصدر ) درخشیدن برق.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بردن عروس به خانه داماد را زَفاف گویند.
بردن عروس به خانه داماد را زفاف گویند که در فقه دارای احکامی می باشد.

ویکی واژه

عروس را به خانة شوهر فرستادن.؛ شب ~ شب عروسی.

جملاتی از کلمه زفاف

پیوسته فحل طبع تو با بکر فکر نغز دارد درون حجلهٔ دانش زفاف‌ها
پیش ازین ملک در نکاح تو بود لیکنش این دمست وقت زفاف
بیان حجله رخت زفاف کن قاری که تا شوی به جهان زین بلند آوازه