دوشیدن

دوشیدن به معنای بیرون آوردن شیر از پستان حیوانات، به ویژه گاو، بز و گوسفند است. این عمل به منظور تهیه شیر برای مصرف انسانی یا تولید محصولات لبنی انجام می‌شود. این کار نیازمند مهارت و دقت است تا شیر به‌طور مؤثر و بدون آسیب به حیوان جمع‌آوری شود. این عمل در بسیاری از نقاط یک فعالیت روزمره و سنتی به شمار می‌آید و نقش مهمی در تأمین مواد غذایی ایفا می‌کند.

به عنوان مثال، وقتی می‌گوییم فردی در حال دوشیدن است، یعنی او در حال جمع‌آوری شیر از پستان حیوان است و این عمل اغلب در دامداری‌ها یا مزارع انجام می‌شود. این عبارت همچنین می‌تواند به معنای فرآیندهای صنعتی باشد که در آن شیر از حیوانات به‌صورت مکانیزه جمع‌آوری می‌شود.

معانی دیگر

دوشیدن همچنین به معنای بناحق از کسی پولی یا مالی گرفتن نیز به کار می‌رود. در این حالت، این واژه به نوعی به سوءاستفاده یا فریب اشاره دارد که در آن فردی از شخص دیگری به ناحق چیزی می‌گیرد. این معنا بیشتر در زبان محاوره‌ای و به عنوان یک اصطلاح عامیانه استفاده می‌شود.

معادل انگلیسی

معادل انگلیسی دوشیدن، to milk است. این واژه در زبان انگلیسی به معنای استخراج شیر از پستان حیوانات به کار می‌رود.

تصویر معنی دوشیدن

لغت نامه دهخدا

دوشیدن.[ شی دَ ] ( مص ) خارج کردن شیر از پستان. ( ناظم الاطباء ). شیر از پستان برآوردن. ( از آنندراج ) ( از غیاث ).فشردن دو پستان و شیر بیرون کردن: هدب. احتلاب. محالبه. حلاب. ( یادداشت مؤلف ). استمراء. ( دهار ). حلب. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار )

فرهنگ معین

(دَ ) [ په. ] (مص م. ) بیرون آوردن شیر از پستان.

فرهنگ عمید

بیرون آوردن شیر از پستان گاو، گوسفند، و مانند آن ها با دست، شیر از پستان بیرون کشیدن، دوختن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ( دوشید دوشد خواهد دوشید بدوش دوشنده دوشا دوشیده دوشش ) ۱ - بیرون آوردن شیر از پستان. ۲ - بناحق از کسی پولی یا مالی گرفتن.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] برآوردن شیر از پستان را دوشیدن گویند. از آن در باب تجارت و نکاح سخن گفته اند.
تصریه، یعنی ندوشیدن حیوان جهت پر شیر نشان دادن آن برای فروش، حرام و موجب ثبوت خیار است.
تحقق تصریه
تصریه با دوشیدن حیوان در سه روز و کمتر بودن آن از مقدار شیر موجود در پستان حیوان هنگام معامله ثابت می شود.
دوشیدن همه شیر حیوان
دوشیدن همۀ شیر حیوان در صورتی جایز است که بچۀ آن از علوفه در حدّ کفایت تغذیه کند؛ لیکن اگر به علت کمی علف، دوشیدن شیر موجب زیان دیدن حیوان گردد حرام است.
ندوشیدن در فرض زیاد نداشتن

جملاتی از کلمه دوشیدن

گاو را در حال دوشیدن گرفت شیر از پستانش جوشیدن گرفت

مصدر دوشیدن از ریشه دوش و آن خود از دوغ به معنی دوشیدن شیر است. دوغ خود نیز به معنی شیر است. در برخی گویش‌های ایرانی واژه «دو» نیز به جای دوغ به کار رفته‌است.