گچه. [ گ َ چ َ / چ ِ ] ( ص ) کسی را گویند که زبان او به فصاحت جاری نباشد و به این معنی با تشدید ثانی هم بنظر آمده است. ( برهان ). کسی که فصیح سخن نتواند گفت. ( آنندراج ). بر فصاحت جاری نباشد. ( جهانگیری ). در سبزوار گچه بمعنی شخص کم عقل نافصیح و نیز لفظی است که با آن بزها را میخوانند. ( فرهنگ نظام ). در گلپایگان، گچی گچی کلمه ای است که با آن گاوها را میخوانند.
فرهنگ معین
(گَ چِ ) (ص. ) کسی که نتواند روان و فصیح سخن بگوید.
فرهنگ عمید
کسی که نتواند فصیح سخن بگوید.
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی که زبان او بفصاحت جاری نباشد.
دانشنامه عمومی
گچه (مجارستان). گچه ( به مجاری: Gecse ) یک شهرداری در مجارستان است که در ناحیه پاپا واقع شده است. گچه ۹٫۳۴ کیلومتر مربع مساحت و ۴۶۷ نفر جمعیت دارد.
ویکی واژه
کسی که نتواند روان و فصیح سخن بگوید.
جمله سازی با گچه
گرچه به چشم عوام سنگچه چو لولو است لیک تف آفتاب فرق کند این و آن
