گلوئی

گُلویی، با تلفظ صحیح گُلوئی و به‌صورت نسبی، صفتی است که به چیزی یا کسی منسوب به گلو اشاره دارد. این واژه در متون و گفتار فارسی، به‌ویژه در حوزه‌های تخصصی همچون کالبدشناسی، موسیقی و صنایع دستی، مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیانگر ارتباط مستقیم با ناحیه‌ی گلو یا ویژگی‌های مرتبط با آن است. در زبان فارسی، این صفت ممکن است در ترکیباتی مانند حنجره‌ی گُلویی برای توصیف ویژگی‌های صوتی، یا در عباراتی مانند ظرف گُلویی به‌منظور اشاره به ظروفی با دهانه‌ای باریک و شبیه به گلو، به‌کار رود. همچنین در برخی گویش‌ها و اصطلاحات محلی، این واژه می‌تواند برای توصیف حالت‌ها یا اشیای مرتبط با گلو مورد استفاده قرار گیرد. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر و کامل‌تر درباره‌ی این واژه، معانی مجازی، کاربردهای تاریخی و نمونه‌های متنی آن، می‌توان به مدخل گُلویی در فرهنگ‌های معتبر زبان فارسی مراجعه نمود. این منابع، تلفظ، املای صحیح و نقش دستوری واژه را در بافت‌های گوناگون زبانی به‌طور مشروح ارائه می‌دهند.