گلاویز شدن به معنای درگیر شدن با کسی به شکلی بسیار نزدیک و فیزیکی است، به گونه‌ای که دو طرف درگیر به هم چسبیده و در حالت کشمکش یا مبارزه قرار دارند. این عبارت در اصل به برخورد یا نزاع تن به تن اشاره دارد که در آن دو نفر یا دو گروه به صورت مستقیم و نزدیک با هم مقابله می‌کنند، به طوری که دست‌ها، بازوها یا بدنشان به هم پیچیده شده و امکان جدا شدن آسان وجود ندارد. در این حالت، اصطلاحاً گفته می‌شود دو طرف گلاویز شده‌اند، یعنی به نوعی درگیر و محکم به هم چسبیده‌اند.
در زبان محاوره‌ای و مجازی، گلاویز شدن فراتر از معنای فیزیکی و به معنای درگیر شدن یا دست و پنجه نرم کردن با یک مشکل، چالش یا حتی بحث و جدل شدید به کار می‌رود. وقتی گفته می‌شود کسی با مشکلی گلاویز شده، منظور این است که آن فرد به طور جدی و نزدیک با آن مشکل مقابله می‌کند و در تلاش است تا بر آن غلبه یابد، به شکلی که نمی‌تواند به راحتی از آن رهایی پیدا کند. همچنین در بحث‌ها و مشاجرات لفظی، وقتی دو نفر گلاویز می‌شوند، یعنی وارد یک نزاع جدی و پرتنش شده‌اند که معمولاً با برخورد کلامی شدید یا حتی فیزیکی همراه است. این کاربرد استعاری نشان‌دهنده حالت درگیری شدید و نزدیک در مسائل مختلف است.
ریشه این عبارت از کشتی و مبارزات سنتی گرفته شده است که در آن مبارزان با هم گلاویز می‌شدند؛ به این معنی که دو مبارز دست‌های یکدیگر را گرفته و سعی می‌کردند حریف را زمین بزنند یا کنترل کنند. به تدریج این اصطلاح به زبان عامیانه وارد شد و معنای گسترده‌تری پیدا کرد که شامل هر نوع درگیری نزدیک و جدی، چه فیزیکی و چه ذهنی یا کلامی، می‌شود.
