کردگار

کردگار به معنای خالق و آفریننده، یکی از نام‌ های خداوند است که به فعالیت و تلاش بسیار اشاره دارد. این واژه به عنوان صفتی برای توصیف کسی که به طور مداوم و فعال به آفرینش می‌پردازد، به کار می‌رود. در متون ادبی، از این واژه به عنوان کسی یاد می‌شود که آسمان و زمین را خلق کرده و هیچ موجودی جز او این قدرت را ندارد. همچنین، شاعران از آن به عنوان منبع عطا و بخشش یاد می‌کنند و بر این نکته تأکید دارند که انسان باید در برابر نعمت‌های او شکرگزار باشد یا در مواجهه با کمبودها صبر کند. به طور کلی، نماد خالقیت و قدرت باری تعالی است که همه موجودات به او وابسته‌اند و اوست که سرنوشت‌ها را رقم می‌زند. این مفهوم در ادبیات فارسی به شکلی عمیق و فلسفی مورد بررسی قرار گرفته و نشان‌دهنده ارتباط انسان با خالقش است.