پروردین

هزار موسم نوروز و جشن پروردین ز مدت تو ضمان کرده گردش مه و سال

شعر او ابروست کز پروردین افزاید جمال آن ما موی سرست آنبه بود کش بستری

نشاط دل کن و از لعل یار پروردین که لاله و گل پرورد باد فروردین