همه تاج ما را ستایندهاند پرستندگی را فزایندهاند
نیاید ز شاهان پرستندگی نجوید کس از تاجور بندگی
نه بر من و بر بندگی من بخشای نه بر به پرستندگی من بخشای
پرستندهای کز رهِ بندگی کند چون تویی را پرستندگی
چون تو نخواهی، زکوش من چه گشاید؟ چون تو بکاهی ز سعی من چه فزاید؟خدایا سینه ای ده آتش خیز، و آشتی دوزخ آویز. دیده ای بخش دریا زای و دریائی طوفان فزای. هر بویه و تلواس جز اندیشه بندگی و پیشه پرستندگی از دلم بیرون کن، و دم دم شادی خاست پرستاری خویش و بیزاری خود در نهادم افزون فرمای.
به فرمان او باش در بندگی نگهدارِ راهِ پرستندگی