واژه «پایا» در زبان فارسی به معنای استوار، ثابت و پایدار است. این واژه برای اشاره به چیزی به کار می‌رود که ثبات و دوام دارد و تغییر نمی‌کند و نشان‌دهنده استحکام و مقاومت است. در زندگی روزمره، «پایا» معمولاً برای توصیف اشیاء، ساختمان‌ها، پایه‌ها و اصولی که استحکام دارند استفاده می‌شود. به عنوان مثال گفته می‌شود: «ساختمانی با بنیاد پایا ساخته شد». واژه «پایا» علاوه بر معناهای مادی، در مفهوم‌های انتزاعی و اخلاقی نیز کاربرد دارد. مثلاً می‌توان درباره اصول اخلاقی، دانش، علم یا ارزش‌هایی که دوام و ثبات دارند گفت: «علم پايا است که با تجربه و تحقیق همراه باشد». در ادبیات فارسی، این کلمه اغلب برای توصیف چیزهای باارزش، ماندگار و قابل اعتماد به کار می‌رود. این واژه به نویسنده یا سخنران کمک می‌کند تا ثبات و دوام یک مفهوم یا واقعیت را به خواننده یا شنونده منتقل کند و ارزش آن را برجسته سازد.
پایا
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. ثابت.
۳. (زیست شناسی ) ویژگی گیاهی که بیش از دو سال باقی بماند.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- پاینده ثابت ابدی دایم باقی. ۲- قایم: ( عرض پایا بجسم است یعنی عرض قایم بجسم است. ) ۳- گیاهی که در یکسال یا دو سال خشک نشود.
ثابت ابدی
فرهنگ اسم ها
معنی: پایدار، پاینده، جاوید، ثابت، ماندگار، آنچه دیر می پاید، ( در گیاهی ) ویژگی گیاهی که بیش از دو سال عمر داشته باشد یا چند ساله باشد
دانشنامه عمومی
ویکی واژه
محکم.
گیاهی که بیش از یک یا دو سال باقی بماند.
جمله سازی با پایا
گرچه موج بی پایان زد بکشتی دوران نیست با کی از طوفان نوح ناخدا آمد
