پاکیزه

پاکیزه. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) صاحب غیاث اللغات گوید: منسوب به پاک زیرا که مرکب است ازلفظ پاک و ایزه که کلمه تصغیر و نسبت است و نظیر این آتشیزه بمعنی کرم شب تاب و چون کلمه نسبت زائد می آید میتواند که پاکیزه مزید علیه پاک بود یا مرکب ازلفظ پاکی و زه بود یعنی چیزیکه زاده از پاکی باشد. ( از بهار عجم ) ( غیاث اللغات ). نظیف. نظیفه. زکی. زکیّه. طاهر. طاهره. مُطهَّر. طهور. طیّب. طیَّبه. نقی.( دهار ). نقیَّه. پاک. صفی. صافی. منقّح.

(زِ ) (ص مر. ) ۱ - پاک، نظیف، طاهر. ۲ - منزه، مقدس.

۱. پاک، تمیز.
۲. [مجاز] بی آلایش، صاف، صافی، بی غش.
* پاکیزه کردن: (مصدر متعدی ) = * پاک کردن

پاک، تمیز، بی آلایش، صاف، صافی، بی غش
( صفت ) ۱- پاک نظیف طیب طاهر صافی منقح. ۲- منزه مقدس. ۳- خالص: شیر پاکیزه. ۴- خالی از عیب و نقص درست و راست مهذب. ۵- پاکدامن پاک جامه پارسا عفیف معصوم. ۶- پاکیزه روی زیبا خوب مقبول مطبوع.
منسوب به پاک

«پاکیزه» ( اردو: پاکیزه ) فیلمی هندی در سبک رمانتیک است که در سال ۱۹۷۲ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به مینا کوماری، راج کومار و آشوک کومار اشاره کرد.

پاک، نظیف، طاهر.
منزه، مقدس.

💡 ندیدم عاشق پاکیزه ذاتی که او را باشد از این سر ثباتی

💡 پاکی است شرط صحبت پاکیزه گوهران پیش از پیاله دست و دهن آب می کشیم!

💡 که پاکیزه تخم‌ست و پاکیزه تن ستوده به هر شهر و هر انجمن

💡 قران بود و شمشیر پاکیزه حیدر دو بنیاد دین متین محمد

💡 هر گوشه از زندگی ما، از خانه تا محیط کار و فضاهای عمومی، نیازمند توجه و مراقبت است. پاکیزه گی، به مثابه یک هنر، به ما می‌آموزد که چگونه با دقت و ظرافت، محیط خود را به مکانی دلپذیر و آرامش‌بخش تبدیل کنیم.