پاسکال از زبانهای برنامهنویسی سطحبالای مشهور و پرکاربرد بهشمار میرود. این زبان که بهعنوان نسخهٔ سادهشدهای از الگول طراحی شده، عمدتاً کاربردهای آموزشی دارد. نیکلاوس ویرت، استاد دانشگاه پلیتکنیک زوریخ در سوییس، در سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ میلادی پاسکال را طراحی کرد و در سال ۱۹۷۰ آن را بهعنوان زبانی کارآمد و کمحجم، با هدف توسعهٔ مهارتهای برنامهنویسی و ترویج برنامهنویسی ساختیافته و اصول ساختمان دادهها، منتشر نمود.
پاسکال یک زبان برنامهنویسی امری و ساختیافته است که تأثیر قابلتوجهی در حوزهٔ آموزش برنامهنویسی داشته است. از ویژگیهای بارز این زبان میتوان به سادگی و سهولت یادگیری آن اشاره کرد. استاندارد این زبان در سال ۱۹۸۳ تدوین شد و توسط دو سازمان معتبر آیتریپلای و اَنسِی مورد تأیید قرار گرفت. امروزه پاسکال عمدتاً بهعنوان زبان برنامهنویسی مقدماتی برای تازهکاران در مراکز دانشگاهی تدریس میشود. سادگی و سطح تجرید مناسب این زبان، امکان برنامهنویسی آسان را بدون نیاز به آگاهی از جزئیات پیچیدهٔ زیرساختهای سیستمعامل فراهم میکند.