گردشگاه یا پارک و بوستان شهری به فضایی امن و محافظت‌شده اطلاق می‌شود که به‌طور طبیعی یا نیمه‌طبیعی توسط دولت ایجاد شده است. این مکان‌ها به منظور تفریح و لذت انسان، یا برای حفاظت از حیات وحش و زیستگاه‌های طبیعی طراحی شده‌اند. بوستان‌ها ممکن است شامل عناصری مانند سنگ، فواره، خاک، آب و بخش‌های چمن باشند. بسیاری از پارکها به‌طور قانونی تحت حفاظت قرار دارند. از منظر شهرسازی و معماری، پارکها به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شوند. به‌عنوان مثال، می‌توان پارک‌آن ها را بر اساس شعاع عملکرد و خدمات‌دهی به دسته‌های محله‌ای، ناحیه‌ای، شهری و فرامنطقه‌ای تقسیم کرد.
پارک
لغت نامه دهخدا
پارک. ( اِخ ) نام قناتی است در ملایر.
پارک. ( اِخ ) کرسی پادوکاله از ناحیه آرّاس دارای 670 تن سکنه است.
پارک. ( اِخ ) مونگو. جهانگرد و رحاله اسکاتلندی. وی دو بار به قصد اکتشافات جغرافیائی به افریقا سفر کرد و در نیژِر درگذشت. ولادت او بسال 1771م./ 1184 هَ. ق. و وفاتش در سنه 1805م./ 1219 هَ. ق. بوده است.
فرهنگ معین
[ فر. ] ( اِ. ) ۱ - باغ وسیع پر درخت برای گردش و شکار. ۲ - محفظه ای توری برای نگه داری بچه های کوچک، مانک. (فره ).
فرهنگ عمید
تفرجگاهی باغ مانند با محوطۀ وسیع و پُر درخت.
فرهنگ فارسی
( اسم )توقف اتومبیلها و دیگر وسایل نقلیه
باغ وسیع پر درخت نام قناتی است در ملایر
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه پارک
پارکنده گشتند و رخ تافتند سوی خانه ی خویش بشتافتند
پارکها دلکش و می ها سر جوش عالم از نغمه پر از شور و شغب
بوسه ای از آن نگار پارکین بدتر از دشنام و با دشنام بین
