وستا

وستا (اخترشناسی). وِسْتا (اخترشناسی)(Vesta)
در اخترشناسی، سیارکی که در حد فاصل مدارهای مریخ و مشتری، در فاصلۀ میانگین۲.۳۶ واحد اخترشناسی (تقریباً ۳۵۳میلیون کیلومتر)، بر گرد خورشید مدار می پیماید. قطر آن تقریباً ۳۸۵ کیلومتر است. وِستا سومین سیارک بزرگ، و چهارمین سیارک کشف شده است. در ۱۸۰۷، اخترشناس آلمانی، هاینریش اولبرس، آن را یافت. براساس رصدهای ۱۹۹۹ فضاپیمای دیپ اسپیس، متعلق به سازمان ملی هوافضا (ناسا)، وستا و سیارک ۹۹۶۹ بریل، که از نزدیک زمین می گذرد، از مواد مشابهی ساخته شده اند. دانشمندان براساس اطلاعات به نظریه ای دربارۀ ارتباط وستا و بسیاری از شهاب سنگ هایی دست یافته اند که به دفعات به زمین اصابت کرده اند.
وستا (اسطوره). وِسْتا (اسطوره)(Vesta)
در اساطیر روم، الهۀ خانه و کاشانه، همتای هستیا در اساطیر یونان. در رُم، آتش مقدس آرامگاه او در فوروم نماد روح جمعی بود و ۶ باکره های وستایی همواره آن را روشن نگه می داشتند. وستا پیوند نزدیک با لارس و پناتس، خدایان خانواده داشت؛ او همچنین الهۀ نانواها و الاغ هایی بود که سنگ های آسیا را می چرخاندند. جشن او، معروف به وستالیا، روز هشتم ژوئن برگزار می شد. بنابر روایات، نوما پومپیلیوس، شاه افسانه ای لاوینیوم، پرستش او را در روم رواج داد. آتش مقدس را آینئاس، پهلوان تروایی، به اتفاق پنات ها از تروا به لاوینیوم آورده بود. براساس باورهای رایج، نوما پرستشگاه اصلی او را در فوروم ساخت.