نگارنده به معنای نویسنده یا شخصی که چیزی را می‌نویسد است. این واژه به افرادی نسبت داده می‌شود که به تولید متن، مقاله، کتاب، شعر، یا هر نوع نوشته دیگر می‌پردازند. این افراد می‌توانند در زمینه‌های مختلفی فعالیت کنند، از جمله ادبیات، روزنامه‌نگاری، تحقیق، و نوشتن محتوای علمی یا تخصصی.
به طور کلی، نگارنده به فردی اشاره دارد که با استفاده از زبان و نوشتار، افکار، ایده‌ها، یا اطلاعات را به صورت مکتوب منتقل می‌کند. این واژه در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و نشان‌دهنده نقش خلاقانه و هنری نویسنده در فرآیند نوشتن است.
این فرهنگ در سال ۱۸۹۲ منتشر شد و مرجعی برای مطالعهٔ ادبیات کلاسیک فارسی شد. نام نگارندهٔ این فرهنگ به صورت‌های متفاوتی در منابع فارسی ضبط شده‌است، ازجمله: «اشتاینگس»، «اشتاین‌گاس» و «استینکاس».
مبدع صنع، نگارنده ی نه قصر سپهر داور دهر، برآرنده ی روز از شب تار
این چه کلک است به دست تو نگارنده که به یک لحظه دو صد صفحه نگار آید
خطیبی عضو هیئت علمی و معاون گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون سردبیر مجلهٔ «نامه ایران باستان»، نگارندهٔ بیش از صد مقالهٔ علمی به‌ویژه دربارهٔ شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی بوده و در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم همکاری داشته‌است.