نمای نزدیک (Close-up) یکی از تکنیک‌های مهم در فیلم‌سازی و عکاسی است که در آن سوژه به طور نزدیک و با جزئیات زیاد در کادر قرار می‌گیرد. این نوع نما بر روی یک بخش خاص از سوژه، مانند چهره یک شخصیت، یک شیء، یا جزئیات خاصی از صحنه تمرکز دارد.
ویژگی‌ها و کاربردهای نمای نزدیک
تأکید بر احساسات: یکی از اصلی‌ترین کاربردهای این نما، انتقال احساسات و واکنش‌های شخصیت‌ها است. با نزدیک‌تر کردن دوربین به چهره یک شخصیت، تماشاگر می‌تواند جزئیات احساسات مانند شادی، غم، خشم یا ترس را بهتر درک کند.
جلب توجه: نمای نزدیک می‌تواند توجه بیننده را به جزئیات خاصی که ممکن است در نماهای وسیع‌تر نادیده گرفته شوند، جلب کند. این امر می‌تواند به ایجاد تعلیق یا افزایش اهمیت یک شیء خاص کمک کند.
ایجاد صمیمیت: با نزدیک شدن به سوژه، نمای نزدیک می‌تواند حس نزدیکی و صمیمیت را بین تماشاگر و شخصیت‌ها ایجاد کند. این نوع نما معمولاً در صحنه‌های احساسی یا کلیدی فیلم‌ها استفاده می‌شود.
تقویت داستان: این تکنیک می‌تواند به تقویت داستان و مفهوم فیلم کمک کند. با نشان دادن جزئیات خاص، مانند یک شیء مهم یا نشانه‌ای از شخصیت، کارگردان می‌تواند به تماشاگر اطلاعات بیشتری درباره داستان و شخصیت‌ها بدهد.
مثال‌ها
در یک صحنه احساسی، دوربین به طور نزدیک بر روی چهره شخصیت متمرکز می‌شود تا احساسات او را به تصویر بکشد. یا به عنوان مثال نشان دادن یک حلقه ازدواج در دست یک شخصیت که به معنای خاصی در داستان اشاره دارد.
