موثر

موثر به معنای چیزی است که اثر یا نشانه‌ای در چیزی به جای می‌گذارد. این کلمه به عنوان صفت فاعلی از واژه تأثیر به کار می‌رود و به معنای تأثیرگذار و کارگر است. به عبارت دیگر، هر چیزی که بر روی دیگران تأثیر بگذارد و اثر خاصی در آن ایجاد کند، می‌تواند به عنوان مؤثر شناخته شود. این مفهوم در متون ادبی و علمی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، به طوری که افرادی که قادر به تأثیرگذاری هستند، به عنوان مؤثرین شناخته می‌شوند. برای مثال، در داستان‌های کهن مانند کلیله و دمنه به تأثیرگذاری افکار و اعمال در زندگی انسان‌ها اشاره شده است. در واقع، تأثیرگذار بودن به معنای توانایی تغییر و شکل‌دهی به اوضاع و احوال است و بیانگر قدرت و نفوذ یک فرد یا عامل در محیط اطرافش می‌باشد.

تصویر معنی موثر

لغت نامه دهخدا

مؤثر. [ م ُ ءَث ْ ث ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تأثیر. گذارنده اثر و نشان. ( از منتهی الارب ). اثر و نشان گذارنده. ( آنندراج ). اثرکننده و در چیزی اثر و نشان گذارنده. هرآنچه تأثیر کند در چیزی و نشان و علامت گذارد در آن. کردگر. ( ناظم الاطباء ). تأثیرکننده. ( غیاث ). اثرکننده. تأثیرکننده. اثر گذارنده. کارگر. کاری. ( یادداشت مؤلف ):... و افعال ستوده... مدروس گشته... و دروغ مؤثر و مثمر. ( کلیله ودمنه ). روزگاری تعلیمش کرد مؤثر نبود. ( گلستان ).
هرچند مؤثر است باران
تا دانه نیفکنی نروید.سعدی.- مؤثر آمدن؛ مؤثر شدن. تأثیر کردن. مؤثر واقع شدن. کار کردن: دمنه... دانست که افسون او درگوش شیر مؤثر آمد. ( کلیله و دمنه ).
- مؤثر شدن؛ مؤثر گردیدن. اثر کردن. تأثیر نمودن:
سعدی اگر داغ عشق در تو مؤثر شود
فخر بود بنده را داغ خداوندگار.سعدی. || مسبب. علت. مقابل اثر. ( یادداشت مؤلف ):
مقدری است نه چونان که قدرتش دوم است
مؤثری است نه از چیز و نه به دست افزار.ناصرخسرو.مسافران نواحی هفت گردونند
مؤثران مزاج چهار ارکانند.مسعودسعد.- مؤثر تام؛ مراد از مؤثر تام علت تامه است، چنانکه مؤثر ناقص علت ناقصه است. و بالجمله هر امری که در غیر اثر کرده و موجب انفعال متأثر خود شود و یا موجب وجود متأثر خود شود مؤثر تام است. ( فرهنگ علوم عقلی ).
مؤثر. [ م ُ ءَث ْ ث َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از تأثیر. اثر کرده شده. قبول اثر و نشان نموده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تأثیر شود.
مؤثر.[ م ُءْ ث ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از ایثار. ( از منتهی الارب ). رجوع به ایثار شود. ( از منتهی الارب، ماده اث ر ). برگزیننده. ( ناظم الاطباء ). آن که فایده و سود دیگران را بر سود خود مقدم می دارد. ( ناظم الاطباء ). کرامت کننده. مقدم دارنده غرض دیگران را بر غرض خود. اهل ایثار. ( یادداشت مؤلف ). ایثارکننده. ( غیاث ). || توانگر. دارا. مقابل معسر. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

اثرکننده
( اسم ) اثر کننده نشان گذارنده: خودموثرتر نباشد مه زنان ای بسانان که ببرد عرق جان. ( مثنوی. نیک. ۲۷۶: ۶ ) یا موثر تام. علت تام.
نعت فاعلی از ایثار. برگزیننده.