مهوش

اسم دخترانه مهوش دارای معانی زیبایی است که در ادامه به توضیحات مربوط به این نام می‌پردازیم:

معانی اسم

خوب صورت مانند ماه: مهوش به معنای کسی است که چهره‌ای زیبا و دل‌نواز دارد و به طرز خاصی شبیه به نور و زیبایی ماه است. این تشبیه به ماه نشان‌دهنده لطافت و زیبایی خاصی است که فرد می‌تواند به آن شناخته شود. ماه به عنوان نماد زیبایی در فرهنگ‌های مختلف شناخته می‌شود و این نام می‌تواند به فرد احساس خاص بودن و جذابیت بدهد. همچنین، این ویژگی می‌تواند نشان‌دهنده روح لطیف و احساسات عمیق فرد باشد که به زیبایی ظاهری‌اش افزوده می‌شود.

زیبارو، بسیار زیبا: مهوش همچنین به معنای زیبارو و بسیار زیبا است. این نام نمایانگر زیبایی‌های ظاهری و باطنی است که می‌تواند به فرد الهام ببخشد تا نه تنها به زیبایی ظاهری خود توجه کند، بلکه بر روی ویژگی‌های درونی خود نیز کار کند. زیبایی به معنای واقعی کلمه فراتر از چهره است و شامل رفتار، اخلاق و شخصیت فرد نیز می‌شود. این نام می‌تواند به فرد یادآوری کند که زیبایی واقعی در درون او نهفته است و باید آن را با جهان به اشتراک بگذارد.

احساس مثبت

این نام به فرد احساس اعتماد به نفس و خودباوری می‌دهد و او را به سمت حفظ زیبایی‌های ظاهری و باطنی هدایت می‌کند. همچنین، این اسم ممکن است به عنوان یک نماد از عشق و محبت والدین به فرزندشان تلقی شود، چرا که زیبایی و جذابیت نه تنها در چهره، بلکه در رفتار و شخصیت نیز نمایان می‌شود.

لغت نامه دهخدا

مهوش. [ م َهَْ وَ ] ( ص مرکب ) ماه مانند. مانند ماه. ماه وش. خوب صورت مانند ماه. ( آنندراج ). بسیار زیبا

فرهنگ فارسی

ماهوش، ماه مانند، خوشگل وزیبامانندماه، ماهرو، ماهرخ
۱ - ( صفت ) مانندماه ماه وش. ۲ - بسیار زیبا: ای خسرومه وش بیا. ای خوشتر از صدخوش بیا. ( دیوان کبیر ) ۳ - ( اسم ) نامی است ازنامهای زنان.
لغتی است در مشوش بنا به رای صاحب قاموس.

فرهنگ اسم ها

اسم: مهوش (دختر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: mahvaš) (فارسی: مَهوش) (انگلیسی: mahvash)
معنی: مانند ماه، زیبارو، ماهوش، ( = ماه وش )، به علاوه ( در قدیم ) ( شاعرانه ) مانند ماه و ( به مجاز ) زیبارو، بسیار زیبا

دانشنامه عمومی

مهوش (خواننده افغان). گلالی ( فریده ) معروف به مهوش از خوانندگان زن اهل افغانستان است. آهنگ های ملا محمد جان و بشنو از نی چون حکایت می کند از آهنگ های معروف او هستند. او اولین آوازخوانی است که در تلویزیون تازه تأسیس کابل که زیر نظر میرویس داوود، پسر سردار محمد داوود در مراحل اولیهٔ پخش قرار داشت، در آغاز ۱۳۵۷ خورشیدی به آوازخوانی پرداخت. مهوش تنها زنی در عرصه هنری افغانستان است که به لقب استادی دست یافته است.
او با انسامبل کابل در کشورهای مختلف برنامه داشته و آلبوم «رادیو کابل» را در سال ۲۰۰۳ میلادی با آن ثبت نموده است. او در همین سال از سوی بی بی سی جایزهٔ «وُرلد موزیک» را در بخش آسیا - پاسیفیک با آهنگ «للوللو» از وحید قاسمی و شعر علی شاه احمدی عباب دریافت کرد. استاد مهوش در سال ۲۰۰۷ میلادی، سال جهانی مولانا به عنوان اولین آوازخوان افغان در مقر سازمان ملل متحد برنامه اجرا کرد.
مهوش در سال ۱۳۲۶ خورشیدی در کابل زاده شد. مادر او بی بی هاجره از اسحاق زی های قندهار و معلم زبان دری و قرآن بود. پدر مهوش، محمد ایوب نام داشت که از مردم کشمیر بود و به کابل آمده و در آنجا زبان دری و پشتو را آموخته و به بازرگان برنج بود.
مهوش در لیسهٔ ( دبستان ) زرغونه و سپس لیسهٔ رابعهٔ بلخی درس خواند. سیزده ساله بود که در کنسرت های مکتب در روزهای جشن معلم به آوازخوانی پرداخت. او بعداً در وزارت فوائد عامه ( وزارت راه ) و پس از آن به عنوان تایپست در وزارت معادن و صنایع کار کرد. از وزارت معادن و صنایع به دلیل این که «همیشه زمزمه می کند و مانع کار کردن دیگران می شود» اخراج شد.
در هجده سالگی با جوانی به نام فاروق نقشبندی ازدواج کرد. آن ها پس از شش ماه نامزدی در سال ۱۳۴۴ خورشیدی با هم عروسی کردند. مهوش پس از ازدواج در وزارت مالیه ( دارایی ) و پس از آن به عنوان تایپیست در ریاست کلتور ( اداره فرهنگ ) کار کرد و بعد از آن که ریاست کلتور منحل شد، به رادیو افغانستان آمده و تایپست مدیریت موسیقی آنجا شد.
به هنگام کار در اداره فرهنگ، حفیظ الله خیال، معاون ریاست کلتور، که آواز خواندن او را در سر کار شنیده بود با گرفتن اجازه از شوهر گلالی او را به خوانندگی تشویق کرد. حفیظ الله خیال شعر «روزگاری شد که گرد ما هوا نگرفته است» را برای گلالی ساخت و نام هنری مهوش را برایش انتخاب کرد. در عقرب ۱۳۴۶ خورشیدی، مهوش با پخش این آهنگ از رادیو، گام در راه هنر موسیقی نهاد.

جملاتی از کلمه مهوش

به دو چشم تو که در ماه نظاره نکنم تا نظر گاه من آن عارض مهوش باشد
گل چهره و گل فشان و گل بوی مه طلعت و مه جبین و مهوش