مهمانسرای

مهمانسرا ساختمانی در خارج شهر یا در کنار جاده است که برای مسافران در حکم استراحتگاه یا جایی برای خوردن غذا و آشامیدنی است. مهمانسراها در اکثر جاها و مناطق وجود دارد.

  • مهمانسرای طبع مرا گاه امتحان روح جریر و اعشی بر خوان نشسته است
  • دل جدا دیده جدا مهمانسرای آراسته ست تا کجا محمل فرود آری که را مهمان شوی
  • ملک تن را نیست در مهمانسرای روزگار لشکر بیگانه ای غیر از خورش های غریب

لغت نامه دهخدا

مهمان سرای. [ م ِ س َ ] ( اِ مرکب ) مهمان سرا. سرا و خانه پذیرایی از مهمانان

فرهنگ فارسی

( مهمانسرا ی ) ( اسم ) ۱ - جایی که پیوسته بفقیران و مسکینان طعام دهند ( مانند مزارات و خانقاهها ) لنگر اهل مهمان سرای عالم را لطف عام تومیزبان باشد. ( وحشی بافقی )

جمله سازی با مهمانسرای

💡 بود پیش دانای مشکل گشای تو مهمان جهان همچو مهمانسرای

💡 مهمانسرای دنیا خوان گستر نفاق است بر هم خوریم یاران دیگر غذا نداریم

💡 چیست این دلکش بنا؟ مهمانسرایی بهر خلق کز ورودش رنج راحت گشت و، غمگین شاد شد!

💡 دور تا از توست در مهمانسرای روزگار کاسه خود سرنگون چون نرگس مخمور دار