لغت نامه دهخدا
- معاء اعور؛ روده کور. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به روده شود.
- معاء دقاق؛ روده باریک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به روده شود.
- معاء صائم؛ روده تهی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به روده شود.
- معاء غلاظ؛ روده فراخ. روده بزرگ. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به روده شود.
- معاء مستقیم؛ آخرین روده که چستا نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). روده راست. راست روده. و رجوع به روده شود.
معاء. [ م ُ ] ( ع مص ) بانگ کردن گربه. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).