مساوی

مفهوم مساوی در زبان فارسی به معنای برابر یا یکسان است. در دنیای ریاضیات، علامت مساوی (=) به ما نشان می‌دهد که دو مقدار یا عبارت به یکدیگر برابرند. به عنوان مثال، در معادله 2 + 2 = 4، علامت مساوی بیان می‌کند که مجموع دو عدد 2، در نهایت برابر با 4 است. این مفهوم در ریاضیات اهمیت زیادی دارد، زیرا به ما کمک می‌کند تا روابط میان مقادیر و متغیرها را درک کنیم و بتوانیم معادلات را حل کنیم. در واقع، علامت مساوی نه تنها در محاسبات بلکه در علوم مختلف برای بیان تساوی و تعادل استفاده می‌شود. این نشان‌دهنده‌ی یک اصل مهم است که در بسیاری از زمینه‌ها، از جمله علوم پایه و مهندسی، به کار می‌رود.

تصویر معنی مساوی

لغت نامه دهخدا

مساوی. [ م َ ] ( ع اِ )مساوی ٔ. ج ِ مساءة. ( منتهی الارب ). ج ِ سیّئة. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث ). جمع سوء ( خلاف قیاس ). و گویند مفرد آن مساءة باشد. ( اقرب الموارد ). بدیها. ( دهار ). عیوب ونقایص. ( اقرب الموارد ). زشتیها. عیبها:
گر گفتم از رسول علی خلق را وصی است
سوی شما سزای مساوی چرا شدم.ناصرخسرو.ذات تو به اوصاف محاسن متحلی است
وز جمله اوصاف مساوی متعالی است.سوزنی.پس زبان و قلم نگاه می باید داشتن از مساوی و مثالب ایشان. ( کتاب النقض ص 481 ). ترکان می خواست که او را بر روی نظام الملک کشد...بدین جهت همواره تقبیح صورت نظام الملک در خلوت می کرد و زلات و عثرات و محاوی و مساوی او بر می شمرد. ( سلجوقنامه ظهیری ص 33 ). به چشم حقد و حسد که مظهر و مبدی معایب است و منشی مساوی و مثالب. ( جهانگشای جوینی ).
مساوی. [ م ُ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر مساواة. رجوع به مساواة شود.برابر. ( غیاث ) ( آنندراج ). هموار. مستوی. معادل. یکسان. مطابق. راستاراست. علی السویه. همتا. متوازی. طوار. طور. عدل. قیاض. ( منتهی الارب ): آن لشکرکوههای چند که مساوی سماء و موازی جوزا بوده در مسافت آن دیار قطع کردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 338 ).
- مساوی بودن با؛ برابر و یکسان و معادل و همتا بودن. ( ناظم الاطباء ). مقابل بودن. یکی بودن. وجود و عدمش مساوی است.
- مساوی کردن؛ برابر و یکسان کردن و هموار کردن و راست کردن. ( ناظم الاطباء ). موازی کردن. تسویه کردن.
|| هم قیمت. هم ارزش. || در اصطلاح منطق، عبارت از کلی است که موافق باشد با کلی دیگر در صدق. مانند انسان و ناطق. متساویان. ( از فرهنگ علوم عقلی از دستورالعلماء ). || در اصطلاح محاسبان، عددی که چون کسور مخرجه را جمع کنی از آن عدد، حاصل جمع با آن عدد مساوی درآید و آن عدد را عدد تام و معتدل نامند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
مساوی ٔ. [ م َ وِءْ ] ( ع اِ ) مساوی. بدیها. ( اقرب الموارد ). رجوع به مساوی شود.