مرتشی

مرتشی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) رشوه گیر. رشوه خوار. رشوه خواه. پاره ستان. پاره گیر. رشوت ستاننده. رشوت ستان. نعت فاعلی است از ارتشاء. رجوع به ارتشاء شود:
خوش کننده است او خوش و عین خوشی
بی خوشی نبود خوشی ای مرتشی.مولوی.

(مُ تَ ) [ ع. ] (اِ فا. ) رشوه گیرنده.

رشوه گیر.

رشوه ستاننده، رشوه گیر
( اسم ) آنکه رشوه گیرد پاره ستان.

💡 که دور راشی و ایام مرتشی باشد نه دور راستی و عدل و رأفت و احسان

💡 خوش کننده‌ست و خوش و عین خوشی بی خوشی نبود خوشی ای مرتشی

💡 چون نامه ما برای کلاشی نیست چون خامه ما مرتشی از راشی نیست

💡 گوئی خود مرتشی نبوده و راشی حیفست آنجا که دادخواه تو باشی