بوی ناخوشایند، تعفن، و گندیدگی مفاهیمی هستند که در زبان فارسی با واژه متعفن به طور کامل بیان می‌شوند. این کلمه به هر چیزی اشاره دارد که بوی بسیار بد و زننده‌ای از خود ساطع کند، به گونه‌ای که حواس بویایی را آزرده و ناخوشایند باشد. منشأ این بو می‌تواند از مواد آلی در حال فساد، مانند زباله‌های تجزیه شده یا اجساد حیوانات مرده، ناشی شود که با گذشت زمان و فعالیت میکروارگانیسم‌ها، ترکیبات شیمیایی بدبو تولید می‌کنند.
گستره کاربرد این واژه تنها به بویایی محدود نمی‌شود و می‌تواند به صورت استعاری نیز به کار رود. به عنوان مثال، در ادبیات و گفتار روزمره، ممکن است از اوضاع متعفن یا ذهن متعفن سخن به میان آید که در این موارد، به معنای وضعیت یا افکاری است که از نظر اخلاقی، اجتماعی یا فکری فاسد، تباه و ناخوشایند تلقی می‌شوند. این کاربرد استعاری، عمق معنایی این واژه را افزایش داده و آن را فراتر از یک توصیف ساده بویایی می‌برد و به حوزه‌های اخلاقی و اجتماعی نیز تسری می‌دهد.