فضانوردی یا کیهان‌نوردی به فعالیت‌ها و مأموریت‌هایی گفته می‌شود که انسان برای کشف و مطالعه فضا و اجرام آسمانی انجام می‌دهد. این فعالیت‌ها شامل پرتاب فضاپیما، سکونت موقت یا طولانی‌مدت در ایستگاه‌های فضایی، و انجام پژوهش‌های علمی در محیط بی‌وزن و شرایط ویژه فضا است. فضانوردان با استفاده از تجهیزات پیشرفته و لباس‌های مخصوص، قادر به زنده ماندن و انجام وظایف خود در محیط خشن فضا هستند.
یکی از مهم‌ترین اهداف فضانوردی، افزایش دانش بشر درباره جهان هستی است. از طریق مشاهده سیارات، ستارگان و سایر اجرام آسمانی و انجام آزمایش‌های علمی در فضا، می‌توان اطلاعات ارزشمندی درباره منشاء و چگونگی عملکرد کیهان به دست آورد. همچنین فضانوردی به توسعه فناوری‌های پیشرفته کمک می‌کند که گاهی کاربردهای آنها در زندگی روزمره انسان‌ها نیز مشاهده می‌شود، مانند سیستم‌های ارتباطی ماهواره‌ای و تجهیزات پزشکی پیشرفته.
فضانوردی همچنین فرصتی برای همکاری بین‌المللی و پیشرفت علمی بشر فراهم می‌کند. برنامه‌های فضایی معمولاً نیازمند همکاری کشورها، سازمان‌ها و دانشمندان مختلف است تا هزینه‌ها و دانش فنی به اشتراک گذاشته شود. ایستگاه فضایی بین‌المللی نمونه‌ای از چنین همکاری‌های جهانی است که فضانوردان از کشورهای مختلف در آن به تحقیق و زندگی موقت می‌پردازند و نتایج پژوهش‌های خود را با جامعه علمی سراسر جهان به اشتراک می‌گذارند.