فانی به معنای زودگذر و نابودشونده است. این واژه به چیزی اشاره دارد که نمیتواند به طور دائمی وجود داشته باشد و به مرور زمان از بین میرود. در مقابل، واژه یَنفَذ به فرایند پایان یافتن یا تمام شدن اشاره دارد. این عبارت به حالتی اطلاق میشود که چیزی به تدریج به اتمام میرسد یا از بین میرود. به طور کلی، این دو مفهوم به درک ما از ناپایداری و گذرا بودن زندگی و اشیاء اطراف ما کمک میکنند و نشان میدهند که تمامی چیزها، چه مادی و چه معنوی، در معرض تغییر و زوال هستند. این نکته میتواند ما را به تأمل در مورد ارزشهای پایدار و معنای واقعی زندگی سوق دهد.
فانی
لغت نامه دهخدا
فانی. ( ع ص ) ناپاینده. ( ربنجنی ). نیست شونده. ناپایدار
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (تصوف ) ویژگی آن که در طریقت و سلوک به مرحلۀ فنا رسیده است.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - نیست شونده زوال پذیر نابود شونده مقابل باقی ۲ - ناپایدار بی ثبات مقابل باقی ۳ - کسی که در راه شناخت حق و وصال معشوق از خود در گذرد و در معشوق فنا شود تا بدو بقا پذیرد ۴ - پیر سالخورده. یا دار فانی. جهان مادی که ناپایدار است.
جملاتی از کلمه فانی
توئی تو از او شود فانی کندت جان پاک ربانی
روزی که درین سرای فانی طی کرد بساط زندگانی
ما چو فانی شدیم ازعالم جاودان منصب بقا بخشید