لغت نامه دهخدا
غلی. [ غ َ لی ی ] ( ع ص، اِ ) نرخ گران. منه: بعته بالغلی؛ ای بالغلاء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). غالی. ( اقرب الموارد ).
غلی
غلی. [ غ َ لی ی ] ( ع ص، اِ ) نرخ گران. منه: بعته بالغلی؛ ای بالغلاء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). غالی. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: جوشیدن، غلی
ویکی واژه
جمله سازی با غلی
در فکر صفای شیشه غلیان چند؟ در فکر صفای شیشه دل هم باش!
یک جمال از جودت و صد فرق خاکی بر مراد یک شراب از لطفت و صد ربع مسکون پر غلیل
گاهی مقیاس چگالی قدیمی تر دیده می‌شود، با اسید نیتریک غلیظ مشخص شده به عنوان ۴۲ درجه.
آن آب قوی بین که بجوشد ز تک حوض گویی که مگر روح زمین در غلیانست
نه هرچه با پر باشد ز مرغ باز بود که موش خوار و غلیواژ نیز پر دارد
