غاشیه دار

دیوانه‌ای که غاشیه داری به کس نداد تا پای شهسوار بلا در رکاب بود

ملک بغاشیه داری خویش نپسندند چو بر فلک علم عشق تو برافرازند

کرده ست سخن، غاشیه داران کمیتم فرسان عرب، نغمه سرایان عجم را

کند ناموس اکبر فخرها از غاشیه داریش بلی زین نکته بر خیل ملک سالار می‌آید

غرض بخت چنان بد که مجسم بودی تا بدی پیش تو و مرکب تو غاشیه دار

سپهر تیز روش در رکاب غاشیه داری هلال پشت خمش بر جناب ناصیه سائی