عطوفت به معنای ابراز محبت، شفقت و مهربانی نسبت به دیگران، به ویژه افراد ضعیف، نیازمند و آسیبپذیر است. این مفهوم شامل همدردی، غمخواری و تمایل به یاری و حمایت از دیگران میباشد. در واقع، عطوفت نوعی احساس انسانی است که افراد را به رفتار نیکو با یکدیگر تشویق میکند. شفقت به معنای مهربانی، رحمت، رأفت و عطوفت است. در روانشناسی، این واژه به توجه به رنج و تلاش برای کاهش آن اشاره دارد. این رنج میتواند در درون فرد یا در میان دیگر اعضای جامعه وجود داشته باشد. افرادی که دارای شفقت هستند، به جای قضاوتهای ارزشی، به رنج توجه کرده و برای کاهش آن اقدام میکنند. به عبارت دیگر، مفهوم شفقت فاقد نگاهی انتقادی و قضاوت است.
عطوفت
لغت نامه دهخدا
- عطوفت پدری؛ مهربانی پدر به فرزند. ( ناظم الاطباء ).
عطوفة. [ ع َ ف َ ] ( ع ص ) مؤنث عَطوف. زن مهربان. ( غیاث اللغات ). رجوع به عَطوف شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) محبت دوستی مهربانی. توضیح بدین معنی در اصل عربی عطوف بدون تائ است مانند جلوس.
فرهنگ اسم ها
معنی: مهربانیِ بسیار
ویکی واژه
جمله سازی با عطوفت
نداشت سایه ولی رحمت و عطوفت او فُتادگان را بر سر فکنده ظِلِّ ظَلیل
او را سپهرگویی و این ننگری که هست او منبع عطوفت و این مصدر ستم
یا در حق من عطوفتِ شه را دیدی و ز روی من حیا کردی