عرفا به افرادی اطلاق می‌شود که در پی شناخت عمیق و درک واقعیت‌های دینی و معنوی هستند. آن‌ها با تلاش و مجاهدت در مسیر تهذیب نفس، به صفای باطن و تجربه‌های عمیق معنوی دست پیدا می‌کنند. به عبارتی، عرفا کسانی‌اند که در سیر و سلوک معنوی، به درک و آگاهی بالاتری از خداوند و حقیقت هستی رسیده‌اند. این افراد با گذراندن مراحل مختلف از ریاضت و مراقبه، توانسته‌اند به کشف و شهودهای خاصی برسند که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند. در واقع، عرفان به معنای سفر به درون و کاوش در اعماق وجود است که در آن فرد به حقایق عمیق‌تری از زندگی و هستی پی می‌برد.
عرفا
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
( عرفاً ) (عُ فَ نْ ) [ ع. ] (ق. )از روی عرف، براساس رسم.
فرهنگ عمید
ویکی واژه
ج ِ عریف. مردان دانا و آگاه.
جمله سازی با عرفا
اگر به دیده عرفان نظر کنی زاهد یکی است توبه‌پرستی و بت‌پرستیدن
قطره‌ای از عالم بالا چکید درگهرش جوهر عرفان پدید
آنکه در شیوه عرفان حق خود را بشناخت گر همه نیر چرخست، منه مقدارش
