طَرد کردن، به‌عنوان یک مصدر مرکب، به‌معنای راندن، دور کردن یا نفی کردن است. این واژه در زبان فارسی برای بیان عمل دورساختن فرد یا چیزی به‌کار می‌رود و در متون رسمی و ادبی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. برای نمونه، در متون حقوقی یا اجتماعی، از این واژه برای اشاره به اخراج یا محروم‌سازی استفاده می‌شود. در کاربردهای گسترده‌تر، طَرد کردن می‌تواند شامل مفهوم طرد اجتماعی، طرد سیاسی یا حتی طرد عاطفی باشد. این اصطلاح نه‌تنها در حوزه‌های فردی، بلکه در زمینه‌های جمعی مانند جامعه‌شناسی و روان‌شناسی نیز کاربرد دارد و به فرآیندهای پیچیده‌ای مانند انزوای افراد از گروه یا جامعه اشاره می‌کند. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر و بررسی نمونه‌های تاریخی یا ادبی، می‌توان به مدخل «طَرد» در فرهنگ‌های معتبر زبان فارسی مراجعه کرد. این مراجع، معانی ظریف و کاربردهای متنوع این واژه را در بافت‌های گوناگون به‌تفصیل شرح داده‌اند.
طرد کردن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جمله سازی با طرد کردن
در هزار و سیصد و سی، روسیان روسبی طرد کردندم به ری، زیرا کسم یاور نبود
بندهٔ بی‌گناه را به تشر طرد کردند از میان حشر