صایم

صائم به معنای کسی است که روزه می‌گیرد و در اصطلاح به روزه‌دار نیز اطلاق می‌شود. افرادی که به طور مداوم و پیوسته روزه می‌گیرند، به عنوان صائم الدهر شناخته می‌شوند. این واژه به دو صورت تعریف می‌شود: اول، به عنوان فردی که روزه می‌گیرد و در جمع به صایمین اشاره دارد. دوم، در معنای خاص‌تر، به یکی از امعائ اشاره دارد که در سیستم بدن قرار دارد و به آن معائ صایم گفته می‌شود. روزه‌داری یکی از اعمال مهم و مقدس در دین اسلام است که نه تنها به معنای خودداری از غذا و نوشیدنی در ساعات معین است، بلکه به معنای تقویت روح و نزدیک‌تر شدن به خداوند نیز می‌باشد. این عمل با نیت خالص و عبادت همراه است و به روزه‌دار فرصتی می‌دهد تا به تفکر و تعمق در زندگی بپردازد و از نعمت‌های الهی قدردانی کند.

لغت نامه دهخدا

صایم. [ ی ِ ] ( ع ص ) رجوع به صائم شود.

فرهنگ معین

(یِ ) [ ع. صائم ] (اِفا. ) روزه دار.

فرهنگ فارسی

روزه گیر، روزه دار، صائم الدهر: کسی که تمام روزهای سال راروزه بگیرد
( اسم ) ۱ - آنکه روزه گیرد روزه دار روزه گیر جمع صایمین. ۲ - یکی از امعائ که پس از اثنا عشر قرار دارد و بدان پیوسته است معائ صایم.

جمله سازی با صایم

بدو ایام بیض و من صایم وز خطا در صواب کوشیده
دهان آسیا از دانه بی بهر تنور از خوردن نان صایم الدهر
می‌دهد هر خادمی را مستعان اجر و مزد صایمان قایمان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال درخت فال درخت فال شمع فال شمع فال نوستراداموس فال نوستراداموس