شکسته نفسی به معنای فروتنی و تواضع است. این واژه به عمل خود را کوچکتر از آنچه که هستیم نشان دادن اشاره دارد. در واقع، شکسته نفسی به معنای خود را دون و حقیر دانستن و به نوعی خفض جناح کردن است. وقتی کسی شکسته نفسی می‌کند، سعی می‌کند خود را از آنچه که هست، کم‌ارزش‌تر جلوه دهد. این عمل به منزله هضم نفس و جلوگیری از خودپسندی است. در فرهنگ ما، به عنوان یک فضیلت شناخته می‌شود و نشان‌دهنده تواضع و ادب فرد است. این ویژگی به ما یادآوری می‌کند که در کنار توانمندی‌ها و دستاوردهایمان، باید همیشه به یاد داشته باشیم که در برابر دیگران متواضع باشیم و خود را بزرگتر از آنچه که هستیم ندانیم. در واقع، شکسته نفسی نه تنها به ایجاد روابط بهتر کمک می‌کند، بلکه به ما این امکان را می‌دهد که از خودمان و دیگران به درستی تقدیر کنیم و به نوعی به تعادل در شخصیت‌مان برسیم.
شکسته نفسی
لغت نامه دهخدا
- شکسته نفسی کردن؛ خود را کوچکتر از آنچه هست گفتن یا نمودن. خود را دون آنچه هست به فروتنی نمودن. خود را کوچک و حقیر گرفتن. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جمله سازی با شکسته نفسی
مذکور شد که ضد صفت کبر، تواضع است و آن عبارت است از شکسته نفسی، که نگذارد آدمی خود را بالاتر از دیگری بیند و لازمه آن، کردار و گفتار چندی است که دلالت بر تعظیم دیگران، و اکرام ایشان می کند و مداومت بر آنها اقوی معالجه است از برای مرض کبر و این از شرایف صفات، و کرایم ملکات است و اخبار در فضلیت آن بی نهایت است
