شلیته، دامن گشاد و پرچینی است که در فرهنگهای مختلف به ویژه در مناطق روستایی و محلی ایران، جایگاه ویژهای دارد. این لباس به دلیل طراحی خاص و راحتی که دارد، به عنوان یکی از نمادهای زیبایی و فرهنگ محلی شناخته میشود.
ویژگیهای شلیته:
طراحی و دوخت: این لباس معمولاً از پارچههای نرم و سبک تهیه میشود که به راحتی بر روی بدن مینشیند. طراحی آن به گونهای است که آزادی حرکت را فراهم میکند و به راحتی میتوان آن را با انواع لباسها ترکیب کرد.
رنگ و طرح: آن ها معمولاً با رنگها و طرحهای متنوعی دوخته میشوند. این تنوع به زنان این امکان را میدهد که با توجه به سلیقه و مناسبت، شلیتهای مناسب انتخاب کنند.
استفاده در مراسم: این دامن به عنوان یک لباس محلی، در مراسمهای خاص، جشنها و مناسبتهای فرهنگی پوشیده میشود. این لباس نه تنها زیبایی ظاهری را به ارمغان میآورد بلکه نماد هویت فرهنگی و سنتی نیز محسوب میشود.
ترکیب با سایر لباسها: این لباس معمولاً با شلوارهای گشاد و یا بلوزهای ساده ترکیب میشود. این ترکیب به زنان این امکان را میدهد که ظاهری شیک و در عین حال راحت داشته باشند.
شلیته نه تنها یک لباس است، بلکه نمادی از فرهنگ و هویت محلی است. این دامن گشاد با طراحی خاص و زیباییهای خود، به زنان این امکان را میدهد که در هر مناسبتی با اعتماد به نفس و زیبایی ظاهر شوند.
شلیته. [ ش َ ت َ/ ت ِ ] ( اِ ) دامن چین دار که روی نظامی زنانه پوشند:شلیته قجری؛ نوعی از آن شلوار است. ( یادداشت پروین گنابادی ). نوعی دامن کوتاه و گشاد و پرچین که در قدیم زنان روی شلوار می پوشیدند. ( فرهنگ فارسی معین ).
(شَ تِ ) (اِ. ) = شلیطه: نوعی دامن کوتاه و گشاده و پرچین که در قدیم زنان روی شلوار می پوشیدند.
نوعی دامن کوتاه، گشاد، و چین داری که زنان بر روی شلوار می پوشند.
کوتاه وگشادوچین دارکه درقدیم زنان میپوشیدند
( اسم ) نوعی دامن کوتاه و گشاد و پرچین که در قدیم زنان روی شلوار می پوشیدند.
شلیته دامن کوتاه، گشاد و چین داری بوده است که در گذشته روی شلوار زنانه می پوشیدند. این لباس را علاوه بر زنان، مطرب ها و مردان رقصنده جهت رقص می پوشیدند. گاهی شلیته رقاص ها پر از پولک می بود تا هنگام حرکت و جولان دادن صدای زیادی ایجاد کند. در منطقه کاشمر و بردسکن در خراسان رضوی، به دامن کوتاه و پر چین که فقط ناحیه باسن را می پوشانده و زیر آن شلوار نظامی تنگ می پوشیده اند، گفته می شد و قبل از دهه سی کابرد آن از بین رفته است.
در برخی مناطق نیز کلمه شلیته ( یا شلیطه که شاید تغییر یافته سلیطه باشد )، به معنی زن هتاک و بی حیا هم بکار می رفته است، اما معنای متداول آن همان لباس می باشد.
لباس ها تابلوی فرهنگی مردم خود هستند. تنوع قومیت ها در ایران به تنوع پوشش ها منجر شده و باعث شده هر بخش ایران به رنگی درآید. تنوع آب و هوایی، پیشینه تاریخی و خلق و خوی هر منطقه؛ لباس های خاص آن را شکل داده است.
شَلیتَه
نوعی دامن گشاد و پرچین که معمولاً روی شلوار پوشیده می شد و امروزه در برخی لباس های محلی دیده می شود. شلیته از شکل دامن های کوتاه بالرین های اروپایی اقتباس شده است.
شلیطه: نوعی دامن کوتاه و گشاده و پرچین که در قدیم زنان روی شلوار میپوشیدند.