شافعی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های ادبیات فارسی، تأثیر عمیقی بر شعر و نثر فارسی گذاشته است. او با استفاده از زبان ساده و عواطف عمیق، توانسته است ارتباط نزدیکی با مخاطبان خود برقرار کند. شافعی در آثارش به مضامین انسانی، عشق و اخلاق پرداخته و توانسته است احساسات و اندیشه‌های خود را به صورت مؤثر بیان کند. شعرهای او نه تنها به زیبایی ساختار و لفظ، بلکه به عمق معانی و تفکرات پرداخته و در این راستا به بررسی مسائل اجتماعی و فردی نیز می‌پردازد. او با نگاهی نو به زندگی، تلاش کرده است تا مخاطب را به تفکر و تأمل بیشتر دعوت کند. در مجموع، شافعی به عنوان یک شاعر فرزانه، نه تنها در دنیای ادبیات، بلکه در جامعه نیز با اندیشه‌های خود تأثیرگذار بوده و آثارش همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.
شافعی
لغت نامه دهخدا
شافعی. [ ف ِ ] ( ص نسبی ) مذهب شافعی و آن یکی از مذاهب اربعه اهل سنت منسوب به امام شافعی است. رجوع به شافعی محمدبن ادریس و شافعیه شود:
مذهب شافعی از خواجه بیفزود شرف
حجت شافعی از خواجه قوی گشت بیان.فرخی.شافعی مذهب و پاکیزه که روزی صدبار
شافعی را شود از مذهب او شاد روان.فرخی.به قول صاحب تبصرة العوام اصحاب شافعی شش فرقت باشند. فرقت اول از اصحاب شافعی مشبهی باشند و در تشبیه غلو کنند مثل اهل همدان و کَرِّه و بروجرد و اصفهان و یزد و هرات و سلماس و شیراز و غیر آن، فرقت دوم که ایشان خود را سلفی خوانند، این قوم به تشبیه نزدیک باشند الا آنکه غلو نکنند، فرقت سوم خوارج باشندو رئیس ایشان حسین کرابیسی بود... و جمله خوارج بصره و مرباط و عمان و اسفراین شافعی ( کرابیسی ) باشند... فرقت چهارم از اصحاب شافعی معتزلی باشند و رئیس ایشان ماوردی بود و راغب اصفهانی مؤلف کتاب محاضرات،و این مشهور است و درزمان ما آنچه میدانیم قصبه ای هست از اعمال خوزستان میان بصره و عسکر مکرم که آن رامفردات خوانند، جمله معتزلی باشند و مذهب شافعی دارند و در قدیم اهل ارجان از بلاد پارس جمله معتزلی بودند شافعی مذهب، و بعضی از اهل پسا، و هنوز در این زمان در شیراز کاروانسرایی هست خراب که وقف عدلیان پسابوده است. فرقت پنجم از اصحاب شافعی اشعری باشند...فرقت ششم از اصحاب شافعی یزیدی اند و ایشان هم مشبهیند و هم خارجی و یزید را خلیفه پنجم خوانند... چون از این جماعت تفسیر طلبی و گویی این خلفا کدامند گویند ابوبکر و عمر و عثمان و معاویه و یزید از شهرزور تا بلاد شام هر گروهی که باشند این اعتقاد دارند و لشکر شام هر که در او باشند، الا آنکه روز آدینه در خطبه در شهرها نام علی درآرند و با نام ابوبکر و عمر و عثمان یاد کنند و خواص و فقهای ایشان پیش مخالفان ایشان اظهار نکنند که یزید را خلیفه پنجم دانیم و عوام احتراز از مخالفان نکنند. ( از تاریخ ادبیات در ایران، تألیف صفا ج 2 صص 145 - 146 ). بقول صاحب کتاب النقض مجبره و اشاعره و کلابیه و جهمیه و مجسمه و حنابله و مالکیه و غیر آن خود را از جمله شافعی خوانند،و بفقه او کار کنند علی خلاف فیه بینهم. ( از تاریخ ادبیات در ایران ج 2 صص 143 - 144 ). از قول صفدی منقول در کتاب «الغیث المسجم » آمده که اکثر شافعیه اشعری اند. ( ضحی الاسلام ج 3 ص 71 ). علاوه بر مشاهیر شافعیه و اصحاب امام شافعی از شافعیان معروف که در آثار متقدمان و متأخران از جمله در عیون الانباء، معجم الادباء،لباب الانساب، تاریخ بخارا، تاریخ بیهقی، تاریخ جهانگشا، تبصرة العوام، تاریخ الحکمای قفطی، تاریخ گزیده، تاریخ حبیب السیر، طبقات الشافعیة، الاوراق، غزالی نامه، احوال و آثار رودکی، خاندان نوبختی و تاریخ ادبیات در ایران تألیف دکتر صفا و کتب دیگر از آنان نامبرده شده رجوع نمائید. و رجوع شود به شافعی محمدبن ادریس و شافعیه و مذهب شافعی.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. ویژگی کسی که از این مذهب پیروی می کند، پیرو مذهب شافعی، شافعیه.
فرهنگ فارسی
یکی ازمذاهب چهارگانه اهل سنت به ادریس شافعی
( صفت ) کسی که پیرو طریقه شافعی است.
محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبد یزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبد مناف قرشی مطلبی مکنی به ابو عبدالله.
دانشنامه اسلامی
نامش محمد و فرزند ادریس ابن عباس بن عثمان ابن شافع می باشد و کنیه اش ابوعبدالله است، در سال 150 هجری بعد از وفات ابو حنیفه در شهر غزه متولد شد. شافعی در نزد اهل سنت به "ناصرالحدیث" و "مجددالقرن الثالث" معروف است.
امام شافعی در مکه حدیث و فقه را از مسلمی زنجی فراگرفت. در سن 20 سالگی در محضر امام مالک ابن انس در مدینه علم آموزی کرد و با محمد ابن حسن شیبانی و عبدالله ابن عباس مراوداتی داشت.
شافعی در تاریخ 200 هجری به مصر رفت و در اواخر ماه رجب سال 204 وفات یافته در قاهره به خاک سپرده شد.
روایت شده است که 113 کتاب در فقه و تفسیر و اصول و ادبیات و... نوشته است. کتابهایی مانند"الرساله" در علم اصول،" الحجه"،"الوصایا الکبیره"،" اختلاف اهل العراق"،"ابطال الاستحسان"،"جامع المزنی الکبیر و الصغیر" از او به یادگار مانده است. کتاب الام مهمترین کتاب فقهی او به شمار می رود.
الف) رهبر دینی باید از دو ویژگی بر خوردار باشد اول اینکه باید قرشی باشد، دوم اینکه مردم نسبت به او باید نظر موافق داشته باشند. رهبری بدون بیعت مگر در زمان ضرورت نامشروع است به همین دلیل شافعی خلافت حضرت علی را بر حق دانسته ورویارویان با اورا همچون معاویه اهل بغی دانسته است.
ب) حدیث فقط بر سخن رسول الله صدق می کند.
ج) علاقه زیاد به صحابه در مکتب شافعی به چشم می خورد.
ویکی واژه
منسوب به محمدبن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع هاشمی قرشی مطلبی، مکنی به ابوعبدالله. یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت.
