معانی لغوی:
قشون و مجموعه لشکریان: واژه سپاه به معنای نیروی نظامی و گروهی از سربازان است که برای انجام عملیات نظامی سازماندهی شده‌اند.
قسمتی از ارتش: در ساختار نظامی، سپاه به عنوان یک واحد بزرگتر از لشکر و کوچکتر از ارتش تعریف می‌شود.
نیروی نظامی ثابت: در ایران پس از انقلاب اسلامی، این عنوان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دلالت دارد که یک نیروی نظامی مستقل و مهم در کشور است.
آرایش نظامی: این گروه معمولاً از دو تا پنج لشکر تشکیل می‌شود و استعداد رزمی آن بین ۵۰ هزار تا ۱۲۰ هزار نفر است.
تاریخچه و پیشینه:
این واژه ریشه در زبان‌های ایرانی باستان دارد و به شکل‌های مختلفی در زبان‌های مختلف ایرانی از جمله اوستایی و پهلوی وجود داشته است.
در زمان هخامنشیان، سپاه به عنوان یک واحد نظامی بزرگ شناخته می‌شد و فرمانده کل آن سپاداپاتی یا سپهبد نامیده می‌شد.
